Je bent een poosje geleden helemaal vastgelopen. Na een beroerde tijd, merkte je dat je weer opkrabbelde. Nu is het je helder wat je niet meer wilt, en vooral ook wat je wél wilt. Je waardeert jezelf steeds meer. En je hebt weer energie om iets te ondernemen. Toch zit je nog best vaak in een dip. Daar wil je nu wel eens vanaf zijn. Waarom duurt dat opkrabbelen zo lang en kun je dit proces versnellen?
Diep geraakt
Wanneer we een uitdaging voor onze kiezen krijgen, wordt er iets in ons aangeraakt dat emoties oproept. Het is vaak oude pijn, angst of verdriet. Deze emoties hebben we afgedekt toen ze zijn ontstaan. Omdat we er toen niets mee konden. En wat is afgedekt, voel je niet, ervaar je niet en bestaat dus niet. Maar dat blijft niet voor altijd zo.
Wonden helen
Oude pijn afdekken werkt tot het moment dat de tijd rijp is om deze te helen. Je bent sterk genoeg gegroeid om jezelf weer te confronteren met zo’n emotie, en die nu wél helemaal te voelen. Pas dan kun je er ook wat mee en kan die pijn helen. Vergelijk het letterlijk met bijvoorbeeld een snijwond. Wanneer de wond nog te diep is, dek je hem toe. Maar eenmaal meer geheeld, geneest hij het beste door hem bloot te leggen, en aan de frisse lucht te laten genezen.
Tijd… heelt alle wonden
Oude pijn helen kost tijd. Iedere dag gebeurt er wel iets in dat genezingsproces,
maar niet alles is meteen zichtbaar. Een helingsproces kan nog best een tijd heel ongemakkelijk voelen. Denk aan vreselijke jeuk bij wonden die aan het genezen zijn. Ook bij emotionele genezing ervaar je ongemakkelijkheid. Ook al lig je niet meer helemaal in de kreukels en zijn de ergste emoties verdwenen. Regelmatig komt er dan toch nog een golf van verdriet of angst in je op. En lijkt het of je niet verder bent gekomen dan toen je vastliep. Niets is echter minder waar!
Versnelling in bewustzijn
Het geraakt worden door uitdagingen in het leven, zet je bewustwordingsproces in een flinke versnelling. En jouw bewustzijn duw je echt niet meer terug onder een deksel. Je ontwikkelt steeds verder. Alleen is dat niet iedere dag zichtbaar. Bewustworden, verwerken, helen is wat mensen doen door te leven. Het is eigenlijk waar het leven uit bestaat. En dat laat zich niet door onszelf onder tijdsdruk zetten, noch door een ander. Heling heeft een eigen dynamiek. Sneller is niet beter, alsof het een wedstrijd zou zijn: wie is het eerste klaar met zijn leven…
Ontwikkeling = tijd (en vice versa)
Tijd is dus eigenlijk hetzelfde als ontwikkeling. En die ontwikkeling zélf is heel waardevol. De snelheid doet er niet toe. Die is voor iedereen net zo uniek als die persoon zelf.
Jouw handelen is een must
In mijn volgende blog schrijf ik verder over je alsmaar groeiende bewustzijn en heling. Want dat dit continu doorgaat, betekent zeker niet dat jij daar passief in staat. Tijd heelt alle wonden en jouw handelen is daarbij een must!
Nieuw: gratis minisessie
Heb je behoefte aan helderheid en ondersteuning over waar jij nu staat in dit proces? Neem dan gerust contact met mij op voor een afspraak (06-21255184 / info@movente.nl). Of reserveer ter kennismaking, een gratis mini-sessies van 30 minuten.
Lieve Nynke,
Mooi omschreven weer! Bedankt voor je wijsheid.
Op het moment dat je eindelijk de beslissing genomen hebt ‘dit nooit meer’ of dat je na lang aanmodderen geïdentificeerd hebt waar het pijnpunt ligt wil je natuurlijk graag aan de slag. Je wilt weg van de pijn/en naar geluk. Dat kan niet snel genoeg gebeuren, immers, je hebt vaak lang genoeg aangemodderd.
Het is dan reuze frustrerend om te leren dat het helen nog wat tijd in beslag zal/kan nemen.
Ik denk dat het van belang is om vooruitgang te herkennen, en te vieren. Als je in het spreekwoordelijke schuitje zit is dit zeer moeilijk, zo niet onmogelijk, dus misschien is het goed om dit proces te delen met iemand die ‘aan de kant staat’ en je kan confirmeren dat je echt vooruit gaat en uiteraard deze vooruitgang met je zal vieren.
Liefs
Jennifer
He lieve Jennifer, dank voor je reactie. Fijn dat jij ook deelt.
Ja, dat delen kan geweldig helend zijn. Belangrijk om dat delen te doen met mensen waarbij je aanvoelt of ‘weet’ dat ze je bekrachtigen en niet afvallen of alleen maar meegaan in je emotie.
Met iemand dus die een luisterend oor heeft en juist heel erg kan zien waarin je groeit en door processen heengaat.
Wat ik ook ervaar is dat, door je te ontwikkelen, je telkens minder de druk voelt van ‘ik wil er zo graag zijn’ (bij dat punt waar het geluk weer begint bijvoorbeeld). Dus het helen wordt steeds meer ‘gewoon’ onderdeel van het alledaagse leven zonder perse ergens te hoeven komen.
Logisch, want naarmate je meer heelt verandert je perspectief op alles.
Liefs weer. Groet van Nynke