Dit weekend stond Richard Rudd, grondlegger van de Gene Keys, twee dagen in Boulder (VS) voor een presentatie vanuit Gaia TV. Naast het in de wereld brengen van de Gene Keys, heeft Richard vooral een (h)eerlijke boodschap die gaat over De Grote Verandering waarin we ons bevinden, waar de Gene Keys één van de vele ‘gereedschappen’ in willen zijn, om houvast te geven aan dit omvangrijke, onomkeerbare proces.
De weg terug
En een van zijn prachtige meditaties dit weekend nam ons mee op ‘de weg terug’, het leven uit. Hoe we zintuig na zintuig loslaten en daarmee ervaren, hoe betrekkelijk hun informatie is, waarmee we de hele dag worden gevoed en waar we zo gewend zijn achteraan te haasten. Deze post gaat hierover…
Stel je voor dat je langzaam terugkeert naar de kern van je wezen. Het omgekeerde van incarneren, het proces van excarneren, waarin je één voor één je zintuigen loslaat. Alsof je het leven, net als een kostbare draad, langzaam afwikkelt, steeds meer uitzoomt en voelt hoe alles dat ooit zo groot leek, vervaagt.
Dit is geen moment van verlies, maar van pure bevrijding. Je begint met het loslaten van geluiden, geuren, smaken. Alles wat jou ooit gevangen hield in de fysieke wereld, glijdt als zacht zand door je vingers. Wat overblijft is een stille helderheid, een diep besef dat wat echt waardevol is, niet in de buitenwereld te vinden is.
Ultieme overgave
Elke stap in dit verfijnde proces brengt je dichter bij het punt van ultieme overgave. In dit uitzoomen ontdek je dat het leven, dat je ooit zo serieus nam, slechts een spel van ervaringen was, bedoeld om je te laten herinneren wie je werkelijk bent.
Wanneer je met de ogen van de ziel kijkt, die het excarneren beleeft, wordt alles eenvoudiger. Het drama, de angsten, de verwachtingen, ze lossen op in het licht van wat werkelijk is.
Wat blijft, is liefde
Liefde voor het leven dat je hebt geleid, voor de verbindingen die je hebt gemaakt, en voor de ziel die je bent.
Laat het proces van excarneren je gids zijn in het leven van vandaag. Kijk naar je leven alsof je op dat laatste loslaatpunt staat. Wat is er echt belangrijk? Het is niet het streven, niet de angst, maar de stilte waarin je de waarheid van je eigen wezen kunt horen fluisteren.
Hier, in dit moment van loslaten, ligt jouw ware essentie. Liefs, Nynke
Geef een reactie