Dit horen we vaak: doe wat goed voelt. Volg je hart, want dat klopt. Allemaal zo waar en tegelijk: weet je hoe je ‘goed’ herkent, bijvoorbeeld als sensatie in je lijf? Weet je te herkennen wáár je hart dan in klopt?
Immers, om maar even een contrast te gebruiken: een shot heroïne kan heeeeel erg goed voelen voor de gebruiker (even voor de duidelijkheid: ik heb dit van horen zeggen en ken het niet uit ervaring) maar is dat het ‘juiste’ om te doen? Is dat iets om jezelf en je systeem op af te stemmen? Het zou kunnen. Op een bepaald moment kan dat shot het hoogst haalbare zijn maar het idee is toch niet dat een shot heroïne je nou in een staat van hogere wijsheid, waarheid en verlichting brengt. Hooguit in een tijdelijk verlichting van het aardse bestaan.
Angst onderscheiden van wijsheid
Het lijkt misschien makkelijk om angst te onderscheiden van wijsheid, helderheid en dat wat uit Liefde ontstaat. Maar angst manifesteert zich via het ego heel vaak als een goede raadgever. En dus als iets dat heel goed voelt en verstandig is. Het leren onderscheiden van wat de stem van je angst is en wat de stem is van je intuïtie, je hogere Zelf of je ziel, vraagt dus oefening.
Even tussendoor, voor wie vraagtekens heeft bij ‘de ziel’: voor mij is de ziel thuiskomen. Het is wie ik in wezen ben. Ik stem me heel makkelijk af op haar energie, haar frequentie, zowel van mezelf als van anderen. Naarmate je die zielsfrequentie meer leert ervaren in je lijf en je jezelf er als een antenne op leert afstemmen, dan zul je dat wat zo wezenlijk is voor jou, steeds meer terugzien als realiteit. Maar kies wat werkt voor jou. Als jij liever je hart als ingang gebruikt of werkt met je intuïtie of hogere Zelf, doe dat dan. Uiteindelijk zijn we ‘gewoon’ slechts een geheel van energie.
Duivelse dilemma’s
Terug naar wat goed voelt. Een heel bekend voorbeeld is de keuze een liefdesrelatie of hechte vriendschap al of niet te beëindigen. Ergens diep van binnen ervaar je de roep er een punt achter te zetten. Alleen maakt die ervaring van alles in je los dat níet 123 ‘goed’ voelt: angst om alleen te zijn, angst voor het onbekende, angst voor een boze reactie etc. En onmiddellijk ervaar je een stem die zegt dat het eigenlijk best wel een fijne relatie of vriendschap is. En dat de partner, vriend of vriendin zoveel mooie kanten heeft waardoor jullie eigenlijk perfect passen. En jee, jullie zijn al zolang samen. Dat moet toch kloppen. Je hebt gewoon nog te leren die ander wat meer te accepteren…
Twee stemmen, die allebei aangeven wat goed is. Maar welke ga je volgen? Hoe weet je welke echt klopt voor jou?
De kunst van het ‘verstaan’ van frequenties
Dit gaat over de kunst van het ‘verstaan’ van frequenties. De stem van je ego is gebaseerd op het veilig houden van jou als mens en je lichamelijkheid. Die stem is dus in essentie angst-gedreven en gericht op behoud. Dit zijn veel lagere frequenties dan die diepe wijsheid en waarheid van je intuïtie, je hogere Zelf of je ziel. Het gaat dus eigenlijk niet om de inhoud van wat een stem tegen je zegt. Het gaat om de frequentie of de trilling van die antwoorden of boodschappen. En die kun je alleen maar ervaren door uit je malende hoofd te gaan en in je lichaam aanwezig te zijn. Adem een paar keer diep tot in je onderbuik en voel hoe je ontspant. Hoe meer je ontspant, hoe meer je hart zich kan openen. En van daaruit kun je bij je heldere weten. Je heldere weten werkt namelijk met die hartsfrequentie (en hogere frequenties), niet met je gedachten over wat goed is en wat niet.
Leer herkennen hoe de waarheid ‘trilt’ in je systeem
Je zou dus kunnen zeggen: leer herkennen hoe de waarheid ‘trilt’ in je systeem. Waar angst altijd gaat om overleven vanuit een idee van afscheiding, om behoud van wat er is en om het stillen van een honger naar meer, stilt de waarheid nooit iets. De waarheid máákt stil, dat wel.
Zodra je haar aanraakt, doet ze je meteen je honger vergeten, terwijl het stillen van honger nooit stopt. Daarom is wat goed voelt vanuit je ego ook niet werkelijk ontspannen. Er blijft een soort druk aanwezig. Een angst om alert te blijven en door te moeten.
In de waarheid echter, ben je rustig, in balans, in het oog van de storm. Het is waarachtig vanuit een weidser perspectief, waarin overvloed heerst, geen imperfectie bestaat en alles en iedereen verbonden is. En dus pakt de waarheid niet alleen goed uit voor jezelf maar ook voor anderen. Het is wat je ziel kent als het ware ‘zijn’.
De waarheid is niet perse meteen leuk en fijn
De waarheid is alleen niet perse meteen leuk en fijn in je beleving als mens. Vaak is het niet de makkelijkste boodschap om te krijgen. Meestal vraagt de waarheid moed om ergens doorheen te stappen en dingen los te laten. Dan komen oude angsten op. En verdriet en pijn kunnen je overspoelen. Daarom ben je geneigd de waarheid weg te duwen. Al weet je ergens heel goed welke stap je te zetten hebt.
Als iets in jou besluit die waarheid nog maar even te laten zitten, is dat niet erg. Want de waarheid of de trilling van je ziel komt gewoon telkens weer terug. Ook dát onderscheidt de waarheid. Ze is er altijd, of we haar nou wegduwen of niet. De waarheid vecht niet om er te mogen zijn want ze weet dat ze het enige is dat blijft. Dus ze maakt zich niet druk.
Afstemming met jouw waarheid
En van tijd tot tijd, op die momenten dat je even ontspant en geen muur hoeft op te houden van jezelf, prikt ze als vanzelf door je verdedigingsmechanisme heen.
Dat kan een moment van meditatie zijn maar ook een moment van geraakt worden door een film, muziek of een boek. Of het kan in een droom zijn. En zelfs een moment dat er voor je gevoel juist niets bijzonders gebeurt maar er opeens iets ‘doorkomt’. Dan is het volkomen helder wat je te doen staat. Dát is je afstemming met jouw waarheid; meestal ongepland, soms onverwacht en nooit over te slaan.
Kiezen voor de waarheid is niet vrijblijvend. Maar wanneer je er klaar voor bent, volg je haar en ga je datgene aan wat je nog voor jezelf verborgen hield.
Moraal van dit verhaal
Dus, moraal van dit verhaal: probeer jezelf bij je keuzes en dilemma’s te trainen in het herkennen van de frequentie van je waarheid, je wezen, je ziel. Gebruik hiervoor het instrument dat je lichaam is, en ga via je hart naar je hogere, heldere weten. Onderscheid dan de kalmte, verstilling en gelijkmatigheid van de onrust, twijfel en gehaastheid. Onderscheid moedige stappen die bevrijden van snelle bevrediging die niet blijvend is. En beslis dan.
En als je onrust blijft ervaren en dilemma’s niet oplossen, dan weet je dat jij jezelf afhoudt van de waarheid van je ziel. Geen enkel punt. Je kiest jouw tijd en jouw moment om in je waarheid te stappen om wat je niet meer dient, aan te gaan en te laten verdwijnen. In de wetenschap dat achter je angsten een grotere leefruimte op je ligt te wachten: meer armslag, meer durven, meer willen ervaren, meer ervaringen van geluk en vervulling.
Liefs van Nynke
PS: ervaar je een dilemma op dit moment en vind je het lastig om te onderscheiden wat jouw waarheid hierin is? Laten we er samen naar kijken in een gratis kennismaking. Ik bied helderheid en we kijken naar wat jou nu verder helpt. Meld je aan op: https://www.soultouching.nu/gratis/kennismaken/
Bedankt. Ik ben lang aan het overleven geweest. Ik kreeg onverwacht een meervoudig gehandicapte dochter. Ik verzorg haar goed. Maar kreeg veel last van EGO stemmen in mijn hoofd. Ik was in de overlevingsmodus gezet. Zonder dat ik dat door had. Zij heeft mijn HART geopend. En mijn ziel. Om mij heen zie ik veel EGO nu in corona tijd. Dat is een herinnering aan mijn eigen crisis. Ik ben nu aan het solliciteren en voel weer allemaal EGO stemmetjes van afwijzing en teleurstelling. Wat zit dat toch bij ons mensen diep geworteld. Maar daarnaast heb ik mooie gesprekken en ontmoetingen met mensen. Vaak vinden andere mensen mijn leven zwaar. Terwijl dat niet zo is. Maar ik voel het wel die zwaarte van hun. Alleen zij zelf niet. Zij denken dat ze de weg van hun hart volgen.
He Sara, allereerst Excuses! dat ik jouw bericht niet eerder heb gezien. Ik krijg altijd een melding en deze is er kennelijk doorheen geglipt. Sorry. En dan zeker met jouw zo oprecht gedeelde verhaal. Het ontroert me hoe jouw dochter je hart heeft geopend en je ziel heeft geraakt. Wow. Ik voel dat zo! En ja, het zit zo enorm diep, die angsten, die ervaring van afwijzing en ook zelf afwijzen. We zijn altijd ervaren in beide kanten, de lichte en de donkere. Ze horen 1-op-1 bijelkaar. Mijn ervaring is, Sara, dat dit een voortdurend proces is van jezelf alsmaar meer uitbalanceren. De balans telkens opnieuw ervaren tussen de ene, de ‘donkere’ kant en de andere de ‘lichte’ kant. En precies in het midden blijven we nooit. Dat is niet statisch, we bewegen telkens tussen angst en liefde. Dat doet ons ontwikkelen, groeien, evolueren. Zo ervaar ik het. Dus ja, prachtig wat je schrijft: die ego-stemmen die je ervaart én de mooie gesprekken. De angst én de liefde van mensen. Het stopt nooit, onze eeuwige beweging. Wat me nu binnenvalt is: jouw dochter weet dit. Ze blijft gewoon háár mooie ding doen, juist in dat heen en weer. Ze is niet werkelijk van de wijs te brengen omdat ze wijs is!!! Veel liefs Sara, en veel Dank!