Soms worden we even stilgezet. Letterlijk of figuurlijk door elkaar geschud, zoals ik deze week ervoer toen ik een val maakte en mijn hersenen een klap kregen.
Boodschappers
Na de schok van zo’n moment, komt bij mij vaak een diep besef van dankbaarheid. Het had erger gekund, denk ik als eerste. Maar wat me bovendien altijd raakt, is het besef dat zulke gebeurtenissen niet zomaar plaatsvinden. Ze zijn duidelijke boodschappers. Als ik durf te luisteren…
Luisteren
Luisteren, écht luisteren, is misschien wel ons grootste werk. Het is zo verleidelijk om antwoorden buiten onszelf te zoeken: in boeken, bij leraren, in cursussen. En hoewel deze bronnen ons begeleiden en inspireren, is er altijd dat moment waarop ze moeten wijken voor iets groters: het vertrouwen in de stem van wijsheid in onszelf.
Afbeelding van Laure Zanella via Pixabay
Horen
Maar hoe hoor je die stem? Het is even wennen. De wijsheid in ons, die bron waaruit we allemaal tappen, staat anders afgesteld dan dat waar we normaal gesproken naar luisteren.
Stilte
Vaak begint het met stilte. Niet de stilte die ongemakkelijk aanvoelt, maar een bewuste, uitnodigende stilte. Het vraagt misschien wat oefening om af te stemmen op de subtiele frequentie van binnen. Het geluid van ons centrum, ons diepe weten, is anders dan de klinkende stemmen van buiten. Het voelt eerder als een trilling, een weten dat door je hele lichaam resoneert.
Weten
Die stem van ons weten is er altijd. Soms als fluistering, soms als een krachtig besef dat je niet kunt negeren. Maar het vraagt ons om er ruimte voor te maken, om het lichaam te ontspannen en open te staan voor wat daar doorheen wil komen.
Wat zegt jouw wijsheidsstem deze dagen? Is er een boodschap die wacht om gehoord te worden? Luister en hoor, zodra wij er klaar voor zijn, klinkt wijsheid door. Liefs, Nynke
Geef een reactie