Je gaat naar je werk. Tenminste als je werk hebt. Het is normaal. Zo hebben we dat geleerd. Brood op de plank. Werken voor je geld. Geld is het middel om te overleven én het is een doel op zich geworden. Het is de meetlat, de grote kracht die ons leven beheerst.
Ons bewustzijn in de sluimerstand
Een mens is niet alleen bewust maar is zich ook bewust van zichzélf. Dat onderscheidt mensen van dieren en van dingen. Zodra we aan het werk gaan, lijken we echter een knop om te zetten en gaat dat zelfbewustzijn in de sluimerstand. Of het staat wel aan maar wordt hardnekkig genegeerd, bang voor wat het laat horen. Als we de knop omzetten creëren we afhankelijkheid en gehoorzaamheid. Het is de knop naar: ‘zo hoort het’, ‘niet zeuren want je hebt werk’, de knop naar eindeloos accepteren van wat eigenlijk moe maakt, verveeld of chagrijnig.
En komen we thuis, dan gaat de knop weer terug om (hopelijk). Vrijheid, voor een avond, een weekend, een vakantie. Vrijheid om zelf te beslissen en eigen manieren te vinden om dingen te doen. Al zorgt een relatie of gezin in veel gevallen ook voor een ervaring van beheerst worden en afhankelijkheid. Maar dan in de privé-sfeer. Dat lijkt net iets anders, meer eigen, zelf gekozen.
Een nieuw geluid
Heel voorzichtig komt er ook een nieuw geluid. Mensen die hun leven radicaal omgooien, vaak omdat ze niet anders kunnen, zoals bij ziekte, ongeval, scheiding of faillissement. Maar ook vaak omdat ze die beheersing door geld, en dan met name de angst voor het niet hebben van geld, zat zijn.
Met zo’n omwenteling in je leven komt er ruimte om van een afstandje naar jezelf, je leven en naar geld te kijken. Stel je voor dat je de bodem van je schatkist echt raakt: je moet de touwtjes aan elkaar knopen, bivakkeert misschien een tijd in andermans huis of je zit in een schuldsanerings-traject. Of je hebt je leven zélf omgegooid en bent uit je moe-makende situatie gestapt. Dat waar je zo bang voor was, is nu realiteit. Niets lijkt meer zeker. Je beseft alleen dat je die realiteit heel anders beleeft dan je dacht dat die zou zijn. Je ademt door, je leven gaat door, en je merkt langzaam een verschuiving in jezelf. Je krijgt inzichten, komt in nieuwe situaties, ontmoet nieuwe mensen en je relatie met geld én met jezelf verandert. En na een tijdje realiseer je je: hé, er is dus toch meer dan de persoon die alsmaar bezig is met geld verdienen terwijl het leven aan hem of haar voorbij gaat.
De liefde
In veel situaties ontbreekt nu iets heel wezenlijks: de liefde. Op het moment dat we liefde ervaren, via welke trigger ook, is er ultieme vrijheid, onmiddellijk. Liefde en angst kunnen namelijk niet tegelijkertijd bestaan in één moment. Het is altijd een van beide die bepaalt. En uiteindelijk zijn we zelf degenen die bepalen wie bepaalt. We maken zelf, in fracties van momenten de keus voor de angst of de liefde. Niet zo bewust, helemaal niet. Het meeste lijkt ons te overkomen. Dat is althans hoe we het ervaren.
Gedurende de dag bewegen we ons tussen veel momenten van moeten, de automatische piloot, routines en overleven. Dat ligt allemaal in het angst-spectrum. En, af en toe, bijvoorbeeld bij de lach van je kind, een liefdevolle (b)lik van je trouwe huisdier, een plotseling compliment van je vader, moeder of partner, breekt de liefde daar doorheen. Dát spectrum is allesomvattend, zonder tijdsbesef, volkomen vrij om te zijn en te doen, vervuld van geluk en oneindig qua ruimte. Het raakt iets waar je geen controle over lijkt te hebben. En voor je het weet, is het weer voorbij. Je wilt het zo graag vasthouden maar het lijkt je weer ontglipt. Dát is liefde.
Bij de meeste mensen gebeurt dit nauwelijks op het werk. Er zijn vele verliefdheden op de werkvloer, er worden regelmatig huwelijken gesloten tussen collega’s, maar liefde, als in: volledige vrijheid en zijn zonder angst, wordt nog maar zelden ervaren wanneer we werken.
De tijd is rijp om de liefde toe te laten
En dát… gaat veranderen. Waarom? Omdat de tijd rijp is. Het is alleen de vraag in welk tempo. Want het blijft ten diepste een éigen keuze om dit te veranderen. Ons bewustzijn opent zich weliswaar wereldwijd, onzuiverheden zoals gierigheid, onderdrukking en misbruik komen aan het licht, maar we hebben altijd zélf te kiezen, óók om liefde op nummer 1 te zetten.
We worden geholpen, zeker. Want liefde en alles wat daaronder valt, zoals vrijheid, compassie, diepe vreugde en geluk zijn onze basiskrachten. Ze komen automatisch bovendrijven, zodra we ze niet meer onderdrukken uit angst. Dus het kiezen gaat eerder over in onszelf de weg vrijmaken voor onze natuurlijke staat van zijn dan over iets doen wat erg ingewikkeld is en ver weg. Bijzonder toch, dat juist dat natuurlijke, die kurk die niet onder water gehouden wil worden maar moeiteloos met de stroom mee wil drijven, dat dát op de werkvloer nog vaak zo ver weg lijkt. Terwijl iedere manager of directeur vindt dat dingen efficiënt moeten gebeuren, zonder energieverlies. Er valt nog een wereld te winnen aan (natuurlijke) efficiëncy en de effecten daarvan gaan ons verrassen.
Jouw keuze voor liefde of angst
Van het grote terug naar het kleine: hoe zit jij in de keuze voor liefde in plaats van angst? Wat wil je in je leven en dus ook in je werk? Wat zegt je gevoel hier op dit moment over? Een ‘ja’ zul je ervaren als iets dat fijn voelt, iets lichts dat ruimte geeft en ontspanning. Of je ervaart een flinke energiestroom die in je op gang komt, opwinding en beweging. Een ‘nee’ zal eerder gevoelens en emoties oproepen die vernauwen en vastzetten. Of je ervaart een soort vlakheid en leegte, wat kan wijzen op het ontkennen van wat je voelt.
Liefde is je natuur, maak het niet te moeilijk
Maak het niet groter dan het is. Maak dit niet te moeilijk. Liefde is je natuur. Vrijheid is je wezenskern. Je goed voelen is je meest betrouwbare kompas voor de juiste richting. Liefde is dus zo verweven met jou dat je er altijd bij kunt als je dat wilt. Soms is het weer even wennen, heb je wat obstakels uit de weg te ruimen en neemt het wat tijd maar je komt hoe dan ook weer thuis wanneer je daarvoor kiest. Begin met een eerste stap: kies in dit moment iets wat je herkent uit het liefde-spectrum. Iets dat licht, ruimte geeft en een gevoel van vrijheid. Kies dicht bij huis, zoals meer bewuste moment in je (werk-)dag. Herhaal het. Schrijf het op. Neem het mee in je portemonnee, je telefoon. Doorvoel het, zie het voor je en breng het vervolgens in de praktijk door er acties aan te verbinden zodat het in je leven vorm krijgt. Dat is de proof of the pudding. Pas wanneer liefde zichtbaar wordt in je dagelijkse handelingen, laat je het bewust toe. Dan zul je merken dat het alsmaar groeit in plaats van dat het je alsmaar ontglipt.
Veel liefs en veel plezier wens ik je bij het maken van je keuzes. Groet van Nynke
PS: wil je hiermee samen een start maken en steun bij het concretiseren van je nieuwe keuze(s)? Boek een gratis Losmaaksessie (skype / 15,- live). Meld je aan op www.soultouching.nu/gratis/
Je krijgt gegarandeerd helderheid over jouw keuze en je volgende stap. En, een goed begin is het halve werk. Ik spreek en zie je heel graag.
Ireen Vervoort zegt
Lieve Nynke,
Ik ben en blijf je fan!
Wat n fantastisch artikel en ik lees jouw eigen innerlijke reis van de afgelopen jaren tussen de regels door. Wat je hebt ervaren na je scheiding,weer terug in Amsterdam,logeren bij n vriendin…
Ik wens je ALLE LIEFDE toe en blijf graag een vriendin van jou,want er stroomt liefde van mij voor jou.
Mijn houding in werk is trouwens meer en meer die van Compassie en ik merk dat t mensen soms vreemd is én dat t gewaardeerd wordt. Leuke combi ,vind he niet?
Liefs en hopelijk tot in de week van 11 juni voor n mooie fietstocht!
Xxx
Nynke Rinzema zegt
Lieve Ireen, jee, wat een bijzonder bericht van jou en het is niet eens binnengekomen bij mij. Dus vandaar mijn late reactie! Jee, dank je wel! Ja, die innerlijke reis, die mag er altijd zijn. Bij jou ook en dat vind ik zo mooi en verbind ons. Heerlijk dat je er bent en tot de volgende keer. Veel liefs, Nynke